merhabalar geldik mi 36 ya :) en zorlu süreçlerden sanırım . artık göbeğim o kadar büyüdü  ki daha ne kadar büyüyebilir diye düşünüyorum inanın :) artık yatakta dönmek imkansıza çok yakın . lavaboya yetişmek maraton koşusunu gibi. nefes almak zor zanaat . oturmak bile on dakika sonra yetiyor artıyor bile... yürürken nefes nefese kalıyorum , yürümek istiyorum ama lavabo ihtiyacı duyuyorum. göbeğimden ayaklarım görünmüyor ayakkabılarımı merdivenle bağlıyorum . bu dönem bebek büyüdüğü için dönecek yer daralıyor haliyle ve hareketler eskisi kadar sık değil. artık gece uykularını terk etmiş durumdayız gece 2,5 ta gözler pilli bebek gibi açılıyor . uykuyu almış bünye gibi (gündüz uyumadım ,uykuya geçeli henüz 2.5 saat olmuşken ) olacak iş mi yahu ? hani bol bol uyu demeler eeee uyuyacaktım ben !!!!! *** iştah mevzusuna gelince gayet açık maşallah *** ödemler giderek artmakta ellerim ayaklarım yavaş yavaş mayalı ekmek kıvamına gelmek üzereler. karnımda kasılmalar var ara ara,

hastane çantası hazırlandı , bir kaç eksik dışında  herşey tamam .
şuan da kafamda deli sorular nasıl doğum yapacağım ?
neler yaşacağım ?  beni neler bekliyor ?
bin tane tilki birbirini kovalıyor inanın .


şimdilik bu kadar ...